την μόνη ρεαλιστική πρόταση που θα μπορούσε να κάνει η αριστερά για την έξοδο από την κρίση είναι α) ουμανισμός και β)δουλειά για όλους.
ανά άτακτα χρονικά διαστήματα το σύστημα χρειάζεται διόρθωση. ζούμε μία διόρθωση του συστήματος. το οικονομικό μοντέλο που θρέψαμε και μας έθρεψε έχει περάσει σε εντροπία και αστάθεια. η τελευταία σημαντική διόρθωση ολοκληρώθηκε με τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. έχουμε ωριμάσει ώστε να απορρίπτουμε αντίστοιχες λύσεις. αντιθέτως περιφερειακοί πόλεμοι μακριά από την γειτονιά μας δεν μας ενοχλούσαν μέχρι πρότινος. μας ενοχλούν τώρα λόγω του κύματος μεταναστών που αναζητούν την τύχη τους, στις τύχες μας. η απληστία είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό μας και την καλύψαμε πίσω από τις λέξεις ευμάρεια, κεκτημένα δικαιώματα, και κοινωνική εξέλιξη. εκεί που προχθές ονειρευόμασταν τζάμπα διακοπές στο χωριό των γονιών μας, χθες ψάχναμε για δωμάτιο στο aldemar και το robinson, και ένα διήμερο στην ρόδο. την ίδια ώρα που σπρώχναμε κάποιους άλλους στην ανεργία και την ανέχεια. το δικό τους έλλειμμα αυτόματα δικό μας πλεόνασμα. κάπως όπως η γερμανία με τις χώρες pigs. χάνοντας την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο μας.
ξοφλάμε το νέο μας αυτοκίνητο, δίνοντας 1ευρώ στο παιδάκι με το απλωμένο χέρι στο φανάρι.
και όταν μας ζήτησαν πίσω τα δανεικά τους είπαμε είναι άδικο, τα επιτόκια που μας έχετε βάλει είναι ληστρικά και δεν θα σας τα δώσουμε πίσω. θα επαναστατήσουμε.
γιατί πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε οι τραπεζίτες, οι άλλοι πολιτικοί, οι πλούσιοι, όλοι εκτός από εμάς. μπορεί να ζούμε καπιταλιστικά αλλά είμαστε αριστεροί!!! μπορεί να κλέβουμε, αλλά το κάνουμε για να χτυπήσουμε το σύστημα από μέσα. μπορεί να πηγαίνουμε 500 φροντιστήρια αλλά το κάνουμε για να περάσουμε σε μια σχολή και μετά να διορθώσουμε τις αδικίες του βίαιου συστήματος. μπορεί να δολοφονούμε κανέναν γκόλια, ή αλεξάκη αλλά το κάνουμε γιατί είμαστε επαναστάτες και καθαρίζουμε την σαπίλα. (όχι δα γιατί μικρούς μας πηδούσε ο γέρος μας).
κάποιους δεν τους έφτανε η μόνιμη δουλειά στο δημόσιο, ήθελαν και επιδόματα και λούφα και αργοσχολία, μετά ήθελαν και 2η μαύρη δουλειά και μετά φακελάκι από την πρώτη. κάποιους δεν τους έφτανε η δική τους δουλειά με το πολύ καλό κέρδος ήθελαν και το μεροκάματο των εργαζομένων τους και τις άδειες τους και τις υπερωρίες τους, και να τους γαμάνε και να ακούν και ευχαριστώ.
απλά αν δεν κάτσουμε να δούμε τις μαλακίες που κάναμε, και κάνουμε ακόμη, όσα δάνεια και αν μας δώσουν, όσες επαναστάσεις και αν γίνουν, όσοι κεφαλαιούχοι και αν πάνε στην γκιλοτίνα, πάλι στα ίδια σκατά θα αράξουμε. απλά θα αλλάξουν λίγο τα πρόσωπα. θα δει εξουσία και ο αλαβάνος ρε παιδί μου. άντε και ο κωσταντίνου.
για αυτό επαναλαμβάνω ότι την μόνη ρεαλιστική πρόταση που θα μπορούσε να κάνει η αριστερά για την έξοδο από την κρίση είναι α) ουμανισμός και β)δουλειά για όλους.
κώστας χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου