Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

άσε το κακό να μπει


πέρσι μια ημέρα μετά την απεργία του μαϊου με τους 3 δολοφονημένους στην marfin κυκλοφόρησε ένα email (διάβασε εδώ http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1163959) που γρήγορα κατέλαβε μορφή επιχειρήματος και άμυνας των αδιάφορων που πέρναγαν έξω από το κτίριο την ώρα του εμπρησμού και φώναζαν ‘’καλά να πάθουν τα μ…..ιά’’ για αυτούς που καίγονταν μέσα. Κάποιοι εκείνη την ώρα σκέφτηκαν να παίξουν με την μικροπολιτική και να θάψουν στις στάχτες της marfin τις δικές τους ευθύνες.
Το email της ΄΄ηθικής χρεοκοπίας΄΄ ήταν γραμμένο από έναν υποτιθέμενο εργαζόμενο στην marfin και περιέγραφε τις απειλές της τράπεζας προς τους εργαζόμενους της σε περίπτωση απεργίας τους. που μπορεί όντως έτσι να ήταν.  
Έναν χρόνο μετά ο ήρωας που υποτίθεται έγραψε το email συνεχίζει να δουλεύει στην τράπεζα που υποτίθεται δούλευε, μιας και κανείς μας δεν άκουσε ή διάβασε κάποιο νέο email απολυμένου από την marfin που να συνεχίζει την εξιστόρηση του θλιβερού φασιστικού καθεστώτος δουλείας στην τράπεζα. Απελευθερωμένος πια θα κατέγγειλε και άλλα παρόμοια περιστατικά απειλών. όμως τίποτα.


Άσε που ποτέ δεν κατάλαβα αν η αλήθεια είναι έτσι όπως την περιέγραφε ο συγγραφέας γιατί  να δουλεύει και αυτός και οι υπόλοιποι στην marfin; Κανονικά η τράπεζα θα έπρεπε να είχε κλείσει λόγω έλλειψης προσωπικού, αφού θα έπρεπε να είχαν αποχωρήσει όλοι. και κανείς μας δεν θα ήταν διατεθειμένος να πάρει την θέση τους.
Από την άλλη ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί οι σύντροφοί μας που αποδέχτηκαν την αλήθεια του email δεν έτρεξαν να τον καλύψουν και να ζητήσουν από τον άτυχο εργαζόμενο να βγει στην δικαιοσύνη και να αποκαλύψει τον σκοτεινό ρόλο του βγενόπουλου και τις βρώμικες απειλές του στους υπαλλήλους του. Σε όλες τις αστυνομικοδικαστικές ταινίες που βλέπουμε κάπως έτσι πάει η υπόθεση. Οι αριστεροί  μαχητές (ένα σωρό δικηγόρους έχουμε στα κόμματα μας) θα κόλλαγαν στον τοίχο τον βγενοπουλάκο με την παρουσία στο δικαστήριο του ως μάρτυρα κατηγορίας τον συγγραφέα του email. Και πιθανόν αυτό να απελευθέρωνε και άλλους μάρτυρες υπάλληλους της συγκεκριμένης τράπεζας ή και άλλων που δέχτηκαν παρόμοιες απειλές και με μιας το κεφάλαιο και τα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών θα σάπιζαν στις φυλακές ως ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του εμπρησμού της τράπεζας.
Στην πραγματικότητα κάποιος μηχανικός και κάποιος δημόσιος υπάλληλος είχαν υπογράψει ότι ο χώρος αν και επικίνδυνος έκανε για τράπεζα (κάτι που συμβαίνει για τα περισσότερα κτίρια έτσι και αλλιώς). Ασκήσεις πυρασφάλειας δεν πρέπει να είχαν γίνει ποτέ και ούτε κανείς μας ενδιαφέρεται να κάνει. (κάπως σαν την επίδειξη διάσωσης σε μια αεροπορική πτήση, κανείς από τους επιβαίνοντες δεν ασχολείται). Οι υπεύθυνοι σε οποιοδήποτε μαγαζί ‘’πιέζουν’’ ως γνωστόν τους εργαζόμενους τους να μην απεργήσουν, και οι εργαζόμενοι αφού είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι και μάλιστα χαμηλόμισθοι προτιμούν να εργαστούν.
Απλά οι μολότοφ που έριχναν κάποιοι, και κάποιοι άλλοι χαίρονταν για αυτό, στις τράπεζες μέχρι τότε χωρίς θύματα, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα κάψουν και κάποιους. Αυτό συνέβη πέρσι. έτσι απλά γιατί ως γνωστόν η μολότοφ είναι όπλο, δεν είναι πυροτέχνημα για την ανάσταση. Κάποιοι δε, θα έλεγαν ότι είναι όπλο για την ανάσταση. μέσω της επανάστασης.
Το πιο αξιοθρήνητο για όλους τους υπόλοιπους τους απόντες από το γεγονός είναι ότι πλασάροντας ένα τέτοιο κατασκευασμένο email με ημερομηνία λήξης, απλά μας κορόιδευαν. Κρυμμένοι πίσω από ένα ψέμα της στιγμής βίαζαν την αλήθεια. Η αλήθεια λέγεται όπως είναι, όπως συμβαίνει, αν ο κάθε επαναστάτης θέλει να λέγεται έτσι οφείλει να λέει την αλήθεια. Ακόμη και ότι κάψαμε τρεις ανθρώπους. Και να αναλάβει το τίμημα για αυτό.  
Και να τα ανατρέψω όλα και να δεχτούμε ότι το email ήταν αληθινό, τότε τι να πούμε για την στάση των κομμάτων μας που κανένα μα κανένα, από αυτά που υπερασπίστηκαν την εγκυρότητα του email, δεν πρόσφερε νομική κάλυψη στον εργαζόμενο, αφενός και από την άλλη δεν έκανε τίποτα για να αξιοποιήσει την μαρτυρία του συγκεκριμένου υπάλληλου και να κλείσει φυλακή τον κάθε βγενόπουλο.      

Παύλος ντ

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Αν η γιαγιά μου είχε αρχίδια. ( ή γιατί δεν κατεβαίνουν ιδέες;














Η μεγαλύτερη απογοήτευση στην συζήτηση για την κρίση και την τρόικα δεν είναι οι mainstream πολιτικοί αλλά οι εναλλακτικοί οικονομολόγοι Λαπαβίτσας, καζάκης, βαρουφάκης, γκαργκάνας (και ναι και όχι),  κλπ (αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε υποτίθεται), προτείνουν εύκολα ένα νέο οικονομικό δρόμο-διέξοδο-αδιέξοδο  για τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας με την παύση πληρωμής του ’’απεχθούς’’ χρέους (εδώ βάζει ο καθένας τους ότι του κατέβει), και την επιστροφή στην δραχμή. Και το μοντέλο της δραχμής δουλεύει και κανείς από το εξωτερικό δεν έχει πρόβλημα σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους και μας ξαναδίνουν και δανεικά μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα –σάστισμα (θαυμασμού!!) από την επανάσταση της μικρής μας χώρας. Γιατί σύμφωνα με τους ίδιους οικονομολόγους, οι δανειστές  μας χρειάζονται σαν αγορά, και σαν οικονομικό βήμα. (;;;;). Γιατί είμαστε μάγκες και ωραίοι λέμε οι λοιποί, οι πραγματιστές.
Οk, για την οικονομία της συζήτησης να δεχτούμε ότι όντως έτσι θα γίνει στο εξωτερικό από τους δανειστές μας (ζώντες και τεθνεώτες!!!) και από τις κυβερνήσεις συμμάχων και μη, συμπασχουσών  και μη, χρεοκοπημένων και μη. Και πως το φοβερό και τρομερό καπιταλιστικό κεφάλαιο δεν θα μπορέσει να αντιδράσει. (εδώ βάλτε θαυμαστικά, ερωτηματικά, ότι θέλετε, όσα θέλετε).  Το σοβαρό ερώτημα είναι, στο εσωτερικό της χώρας, οι πολίτες της, εμείς, πως σκατά θα μετασχηματιστούμε στο νέο οικονομικό δυναμικό που θα χρειάζεται και θα απαιτεί η νέα οικονομική πραγματικότητα.     

Στην ρητορική των ανωτέρω οικονομολόγων η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο όσο αφορά την πολιτική και τους πολίτες γίνεται ως δια μαγείας. Ξεπερνιέται τελείως. Δεν υπάρχει καν θέμα. Το ίδιο προσωπικό, το ίδιο προϊόν, θα δουλεύει δίκαια σωστά και θα αποδίδει φόρους, φπα, κλπ,   θα κόβει αποδείξεις, θα πληρώνει δίκαια τους υπαλλήλους του, θα τηρεί το ωράριο και τους νόμους. Μα γιατί;;
Τι θα έχει να  κερδίσει;
Ότι θα σβηστεί το χρέος, αν θα σβηστεί, αφού έτσι και αλλιώς  η πληρωμή του θα αφορά και αφορούσε τους άλλους, 6 στους 10 ενεργοί οικονομικά έλληνες δεν πληρώνουν φόρους έτσι και αλλιώς, γιατί να πληρώσουν τότε. Ότι θα νοσηλεύεται στο δημόσιο νοσοκομείο, ότι θα παίρνει σύνταξη, ότι θα πληρώνεται τις υπερωρίες; Γιατί να στέλνει τότε η αλέκα το παιδί της σε δημόσιο σχολείο και να μην το κάνει τώρα, χθες, γιατί να μην γεννήσει τότε η γυναίκα του αλέξη ή η γυναίκα η δική σου σε δημόσιο νοσοκομείο, και να μην γεννήσει τώρα ή πέρσι; Γιατί τότε να κρατάς το αυτοκίνητο σου των 1000 κυβικών 15 χρόνια, ενώ τώρα θέλεις suv 2000 κυβικά κάθε τρία χρόνια;
Γιατί οι κλέφτες, οι αλέκοι, οι κοπρίτες του πάγκαλου, οι καταφερτζήδες, οι τσοχατζοβουλγαρακηδες, οι έχω τον τρόπο μου εγώ, γιατί να γίνουν αλληλέγγυοι τότε στα εύκολα, όταν δεν γίνονται τώρα στα δύσκολα; Γιατί ο γιατρός που συνταγογράφησε 700 ’’ασθενείς’’ με (υποτιθέμενη) ψωρίαση το φάρμακο των (πραγματικών) 1100 ευρώ, να μην το συνταγογραφήσει σε άλλους τόσους, ξανά,  γιατί; Θα τελειώσουν οι γνωστοί του; (και η μνεία δεν αφορά μόνο τον γιατρό αλλά και τους 700 ’’ασθενείς’’ και τον αγαπημένο τους φαρμακοποιό).
Οι γιατροί που ήθελαν να μπούνε στο ικα τους ζήταγαν οι ‘’βασικοί μέτοχοι’’ εικοσάρικο, και  όταν έγινε η ερώτηση στον αντιπρόσωπο τον γιατρών στην απεργία αυτός είπε ότι θα πρέπει οι γιατροί που δέχτηκαν τέτοιον εκβιασμό να καταγγείλουν τους υπεύθυνους που ήθελαν την μίζα. Δεν κατάλαβα, γιατί να μην καταγγείλει αυτός και τους γιατρούς που έδωσαν την μίζα και δουλεύουν στο ικα; Την επανάσταση περιμένει και αυτός; Γιατί δεν καταγγέλλει ο ιατρικός σύλλογος τους κύριους με τα φακελάκια τώρα, χθες; Τι περιμένει; Να δει τον χάγιο και τον αλαβάνο πρωθυπουργούς; 
Θα δουλέψουν οι αυτοματισμοί της κοινωνίας, και το φιλότιμο του έλληνα, και η εργατικότητα του, και ο θεός της ελλάδας, και ο μαραθώνας και οι θερμοπύλες και ο γοργοπόταμος,  και η γιαγιά μου που είπαμε παραπάνω, και  …….
Ε τότε γιατί δεν δουλεύουν και τώρα;
Τώρα που ότι συμβαίνει επηρεάζει αρνητικά όλους μας και τον φτωχομπινέ, και τον mr κεφάλαιο μαγαζάκι, και τον ιδιωτικό υπάλληλο και τον δημόσιο, και τον αγρότη και τον εργάτη, και τον μικροξενοδόχο και τον rooms to let;
Γιατί να αλλάξει τότε, αφού δεν αλλάζει ούτε καν τώρα, στα δύσκολα; Επειδή θα προσλάβουμε   ’’δικούς’’ μας δημόσιους υπάλληλους; Ή θα αρχίσουν να δουλεύουν οι υπάρχοντες;
Όταν όλοι οι έμποροι ζητάνε μείωση για τα ενοίκια που πληρώνουν για τα μαγαζιά τους έχουν δίκιο. Όταν έμπορος ζήτησε για κτίριο που νοικιάζει από τον εμπορικό σύλλογο αντίστοιχη μείωση του μισθώματος, ο σύλλογος (ο σύλλογος του) του απάντησε ότι θα του κάνει 6% μείωση χαριστικά για το επόμενο εξάμηνο!!!! Αυτοί τουλάχιστον περιμένουν την επανάσταση για να δουλεύουν τα μαγαζιά και τις κυριακές!!!
Και αν είναι να αλλάξει λόγω του νέου δρόμου, γιατί δεν αλλάζει από τώρα για να μας δείξει και σε εμάς τους κακόπιστους να τον ακολουθήσουμε και να πάμε και εμείς μαζί του για στάση πληρωμών και δραχμούλες. Αν αλλάζαμε, έτσι και αλλιώς δεν χρειάζεται ούτε στάση πληρωμών, ούτε δραχμή. Και με την τρόικα ακόμη, θα τα βγάζαμε πέρα.
Ο σοσιαλισμός δεν είναι κέρματα που δίνεις στο παιδί στα φανάρια, ο σοσιαλισμός είναι προσωπικές θυσίες και οργανωμένη κοινωνία.
Δεν σημαίνει ότι επειδή θα δούνε ένα αριστεριστή στα πράγματα (;) θα την  πέσουν όλοι στην δουλειά και στο φιλότιμο, ούτε ότι το κεφάλαιο θα την κάνει τρομαγμένο και χωρίς άμυνα. Ποιος είπαμε πήρε την θέση του φαραώ μουμπάρακ στην αίγυπτο;
Οπότε ωραία η μειοψηφική παραφιλολογία για την άρνηση της καθεστηκυίας τάξης, αλλά η πολιτική είναι πράξεις δεν είναι το παντεσπάνι της αντουανέτας. 


Εντάξει η κρίση για κάποιους είναι ευκαιρία και  εμπόριο. Και να μας διαβάσουν, και να μας αγοράσουν, και σε κανένα ψηφοδέλτιο να μπούμε, και κανένα ψηφουλάκο παραπάνω να πάρουμε, και καμιά δουλειά να ανοίξουμε, και καμιά μαλακία να πούμε να περάσει η ώρα, να κρατήσουμε το 3% στους ψήφους να παίρνουμε την κρατική επιχορήγηση. Είπαμε η κρίση είναι ευκαιρία για το μαγαζάκι μας. Εμείς είμαστε οι πεφωτισμένοι σαν τα του λιακόπουλου που θα σας βγάλουμε από την κρίση.
Υπάρχουν όμως και αυτοί που πιστεύουν σε αυτήν την λύση, (η οποία σηκώνει και όντως αξίζει σοβαρότερης συζήτησης). Η ερώτηση λοιπόν απευθύνεται σε εκείνους.
Με ποιο προσωπικό, με ποια κοινωνία, με ποια πολιτικά όντα θα γίνει ο μετασχηματισμός;
Και δεν μιλάμε για το απώτερο γενναίο μακρινό μέλλον (αυτά που είχαμε συνηθίσει να λέμε στις φράξιες, και στα συντροφικά δείπνα της ταβέρνας), μιλάμε για τώρα, για πέρσι τον απρίλιο, μιλάμε για με ακρίβεια, για την αντίθετη πρόταση στις 23 απρίλη του 2010 (και ας μας προέκυψε στην πραγματικότητα αργότερα κατά τον σεπτέμβρη επειδή ήταν δύσκολη η σύγκλιση των 13 αρχηγών του σύριζα ή των 10 της ανταρσυα) (τον μαιο του 10 η προβεβλημένη σύντροφος κα λιουπάκη στο ραδιόφωνο ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ φώναζε ότι ’’δεν είναι δουλειά της αριστεράς να καταθέτει προτάσεις για την κρίση’’!!!!!). Στην πραγματικότητα λέμε να επιστρέψουμε σε μια μετά-επαναστατική εποχή πριν το ευρώ το 2000. ε και γιατί δεν τα κάναμε από τότε; Ο γιαννίτσης, ο σπράος μας τα έλεγαν από το 2000, ο λαπαβίτσας και ο γκαργκάνας πάλι όχι (αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).
Ο μετασχηματισμός της κοινωνίας και του νέου πολιτικού προσωπικού θα γίνει με την θεία φώτιση ή υπάρχει σχέδιο;  Υποτίθεται ότι η επόμενη ημέρα είναι μελετημένη, έχει προτάσεις και έτοιμα νομοσχέδια. Τι τα κρύβουν στο συρτάρι τότε; 

Ποιοι θα κάνουν την αλλαγή; Γιατί τώρα και όχι τότε;
Απλή ερώτηση, απλή απάντηση.

Keep your coins. We want change. We need change.
Μέχρι και η οννεδ το είχε βγάλει αφίσα κάποτε: δεν θα αλλάξει τίποτα, αν δεν αλλάξουμε εμείς..

κώστας χ


Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

μια μικρή μεγάλη εβδομάδα

διάβασα πριν λόγο καιρό στην ελευθεροτυπία http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=27/03/2011&s=paraskhnia
στην στηλη  παρασκήνια ότι ''

Λεφτά υπάρχουν!

Αυξημένα ήταν, σύμφωνα με τα στοιχεία του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών μηνός Ιανουαρίου της Τραπέζης της Ελλάδος, οι τουριστικές εισπράξεις από τους ξένους που ήλθαν στην Ελλάδα.
Εφθασαν τα 168,4 εκατ. ευρώ έναντι 147,6 εκατ. ευρώ τον ίδιο μήνα πέρυσι. Τον Ιανουάριο ο ξένοι ξόδεψαν στην Ελλάδα λιγότερα απ' όσα οι Ελληνες που ταξίδεψαν στο εξωτερικό. Ετσι, εν μέσω κρίσης, οι Ελληνες ξόδεψαν τον Γενάρη 11,6 εκατ. ευρώ περισσότερα από πέρυσι (217,9 εκατ. ευρώ έναντι 205,6 εκατ. ευρώ). Αυτοί που ξέρουν, υποστηρίζουν ότι αφορά σε μεγάλο βαθμό την ελληνική ελίτ που πήγε να ξεσκάσει στις Αλπεις.
*Λεφτά υπάρχουν. Αλλά η κυβέρνηση τα ψάχνει σε λάθος τσέπες...

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

η επανάσταση όμως μεταδίδεται από την τηλεόραση

το τραγούδι που έχει μεγαλώσει πολλούς είναι αυτό που λέει ότι η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί από την τηλεόραση του  Gil Scott-Heron  http://www.youtube.com/watch?v=rGaRtqrlGy8.  αρέσει σε όλους μας, και κοροϊδεύομαστε όλοι μας μαζί του ότι όταν και αν παίξουμε επανάσταση θα είναι αυθόρμητη και ότι τα μέσα χειραγώγησης θα την κρύψουν.
στην πραγματικότητα το 1ο που καταλάμβανουν  οι επαναστάσεις είναι ακριβώς τα μέσα μαζικής χειραγώγησης, οπότε η tv θα παίζει επανάσταση live.     it happens now.

στην πραγματικότητα η επανάσταση όμως συντελείται κάθε μέρα  από 7δις κατοίκους του παγκοσμίου χωριού  και απλά δεν έχει τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες που προσδοκούμε. και αυτό γιατί για εμένα η επανάσταση για εμένα είναι να βγω στο greek idol και να βγάλω τσιρίδες στην κοκκίνου, για εσένα να μπεις στο δημόσιο στα ελπε να παίρνεις 18 μισθούς, για τον 3ο να βγάλει blog όπως το παλαιό troktiko και τον 4ο να φτιάξει την 17νοεμβρη the sequel. για όλους εμάς η τηλεόραση έχει άφθονο χρόνο και κάθε μέρα προβάλει τις μικρές και μεγάλες επαναστάσεις μας. ακόμη και σε επαναλήψεις.

το ότι η επανάσταση δεν είναι αυτή που προσδοκούσε το manual του μαρξ, ή του χίτλερ ή του μωάμεθ, ή του τρόσκι, φταίει το ίδιο το manual. ο σωκράτης κόκκαλης είναι γυιος του πέτρου του υπουργού του βουνού στον εμφύλιο, ο βαρδινογιάννης ήταν βοσκός. δηλαδή είναι αυτοί που έγραφε το manual ότι θα οδηγηθούν στην επανάσταση. απλά επανάσταση έκαναν και αυτοί αλλά όχι την ίδια με αυτήν που προσδοκούσαν οι προφήτες. ότι κάνουμε κάθε ημέρα όλοι μας, σηκώνουμε την μπάρα στα διόδια και ταυτόχρονα δίνουμε φακελάκι στον γιατρό, διαδηλώνουμε για ενιαίο μισθολόγιο πριν και τώρα μας βολεύουν οι μισθοί μας μια χαρά, φωνάζουμε για την ''μπατσοζαρτινιέρα'' που πλάκωσε τον κύπριο φοιτητη στην θεσαλλονίκη και την ίδια ώρα πυρπολούμε 3 υπαλλήλους τραπέζης στην marfin, βρίζουμε τους κολλημένους που θέλουν τα θρησκευτικά και την προσευχή στα σχολεία και ταυτόχρονα παλεύουμε για το δικαίωμα στην μπούργκα.
ο χρόνος περνάει και η επανάσταση που περιμέναμε πλησιάζει στον μεσσία που ονειρεύονταν οι ιουδαίοι, στρατηγό με όπλα και φωτιές που θα κάτσει στον θρόνο, και αντί για αυτό τους έσκασε ένας φτωχομπινές ξυλουργός. πέρασε αλλά δεν ακούμπησε. η επανάσταση παίζει στην tv, είναι παντού και δεν ενδιαφέρει κανέναν, γιατί περιμένουμε πέτρες και σπαθιά, μολότοφ και την επανάσταση του προλεταριάτου. απλά το προλεταριάτο μεταμορφώθηκε σε κάτι άλλο και μάλλον δεν έχει πρόβλημα με τον μετασχηματισμό του αυτό.
μέχρι να εκπληρωθούν οι προφητείες η τηλεόραση θα παίζει την επανάσταση που μας αξίζει. μείνετε συντονισμένοι στους τηλεοπτικούς δέκτες σας. η επανάσταση συνεχίζεται, μετά το master chef......


 γιώργος δ.  

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

δεν πληρώνω, δεν πληρώνεις, δεν πληρωνόμαστε.

εδώ και χρόνια είμαι ενεργό μέλος μια ανώνυμης και άγνωστης ομάδας.
 είναι η ομάδα δεν πληρώνω κερατιάτικα.   δεν πληρώνω  φακελάκι σε γιατρό και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν πληρώνω καθηγητή για ιδιαίτερα φροντιστήρια, δεν πληρώνω γρηγορόσημο, δεν πληρώνω μίζα στον εφοριακό, δεν πληρώνω το ok στην πολεοδομία κλπ.
 όλο και κάτι πιθανότατα να μου ξεφεύγει αλλά όχι συνειδητά.

η ομάδα έχει και άλλα μέλη, άγνωστα σε εμένα και μεταξύ της. είμαστε πολλοί ή λίγοι δεν ξέρω να σας πω. πάντως η ομάδα έχει σαν σκοπό μα μην πληρώνει κερατιάτικα σε ανθρώπους και υπηρεσίες που πληρώνονται πάλι από εμένα και εσάς με την μισθοδοσία τους από τους φόρους μας.

τώρα τελευταία είδα στις εφημερίδες και τα blogs και στα τηλεοπτικά νέα ότι υπάρχει μια νέα ομάδα.  η ομάδα δεν πληρώνω δεν πληρώνω. και δεν είναι πια μόνο ομάδα αλλά κίνημα!!
δεν πληρώνω διόδια και δεν πληρώνω εισιτήριο στο λεωφορείο. μέχρι εκεί για την ώρα.

δεν ξέρω αν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές μεταξύ των 2 ομάδων.
αν δεν πληρώσω το γρηγορόσημο στον πολεοδόμο απλά θα χάσω (εγώ) μερικούς μήνες αναμονής για την οικοδομική άδεια μου. αν δεν πληρώσω φακελάκι στο γιατρό απλά θα χάσω ίσως (εγώ) κανένα συγγενή μου. αν δεν πληρώσω τον καθηγητή της κόρης μου στο σχολείο να της κάνει ιδιαίτερα στο σπίτι το απόγευμα απλά θα χάσει η κόρη μου (και εγώ) (ίσως) γνώσεις και μια θέση στο πανεπιστήμιο.
εγώ πάντως και μερικοί ακόμη επιμένουμε να μην πληρώνουμε τα ανωτέρω.

ενώ αν δεν πληρώσω το εισιτήριο στο λεωφορείο ε και θα το πληρώσει κάποιος άλλος, αν δεν πληρώσω τα διόδια ε και θα τα πληρώσει ο επόμενος. τους μισθούς των υπαλλήλων τους θα τα πληρώσει πάλι κάποιος άλλος.  ή το κράτος. όμως το κράτος είστε εσείς όχι εγώ που σηκώνω την μπάρα  στα διόδια. εδώ δεν πληρώνω τα διόδια, γιατί να πληρώνω φόρους;


δεν ξέρω ποιος είναι ο χαμένος της υπόθεσης και ποιος ο ήρωας,
αυτός που δεν πληρώνει φακελάκι στον γιατρό ή αυτός που δεν πληρώνει εισιτήριο στο metro.
δεν ξέρω ποιος έχει προσωπικό κόστος  και ποιος δημαγωγεί.
τις προάλλες είδα σε ένα τοπικό κανάλι μετά από κινητοποίηση στα διόδια του νομού ένα γνωστό λαμόγιο παλιό καθηγητή μου (στο δημόσιο λύκειο) να σταματάει το suv του και να σηκώνει την μπάρα για να περάσει και να διαμαρτυρηθεί για το υπερβολικό κόστος της διέλευσης.
φαντάζομαι τον ίδιο άνθρωπο (το ίδιο υποκριτικά) να διαμαρτύρεται και στον σύλλογο του για τους καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα.
εγώ πάντως επειδή είμαι στην ομάδα δεν πληρώνω κερατιάτικα δεν του είχα δώσει δεκάρα για ιδιαίτερα μαθήματα σε αντίθεση με κάτι συμμαθητές μου. οι οποίοι πιθανότατα να βρίσκονται στα ίδια μετερίζια κάτω από την μπάρα των διοδίων. ίσως και στα ίδια ψηφοδέλτια.
το κακό είναι ότι η ομάδα μου δεν είναι κίνημα, και για αυτό μάλλον φταίτε και εσείς.


 γιώργος δ.


Δευτέρα, 4 απριλίου 2011
η αρχιτεκτονική της πόλης 2.

Σε συνέχεια προηγούμενου κειμενου μου , http://sabotaz33.blogspot.com/2011/02/blog-post_1394.html να συνδέσουμε την πόλη με τους κατοίκους της  και την αρχιτεκτονική της.  προτείνουμε πεζοδρομήσεις του κυττάρου του κέντρου της πόλης και απαγόρευση διέλευσης ιδιωτικών οχημάτων. η πόλη ξαναζει και αγγίζει τους πολίτες και το περίγραμμα της. γίνεται σημείο, στάση, σημάδι. αφήνουμε χώρο στους πολίτες να αναπνεύσουν να σταθούν να δουν αυτό που δεν μπορούσαν να δουν. κάνουμε προτάσεις για ενδιάμεσους χώρους ανάμεσα στον πολίτη και το κέλυφος. με αυτόν τον τρόπο ξαναφέρνουμε ένα αμάλγαμα στάσης και τοπίου.  η τάση είναι φυγόκεντρος και σταματά στην επιθυμία της επαναφοράς.    Η θέαση της πόλης πρέπει να ξανασχεδιαστεί στην απλότητα της ελεύθερης διέλευσης του σε ένα μετααστικό πεδίο. η πόλη ζει για τους πολίτες της.  


η έξοδος του κράτους και των υπηρεσιών από το κέντρο κύτταρο, η πεζοδρόμηση του, και η διοργάνωση καθημερινών δρώμενων πολιτισμού και η επανειλειτουργία της εκκλησίας του δήμου θα φέρουν το κοινό στο κλεινόν άστυ. οι διαδρομές θα γίνουν το μέσο της επανόδου.      


Κατερίνα Β.