Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Πολυ εθνικός αχταρμάς

......για μισό λεπτό. Έχουμε χάσει την κοινή λογική κυρίες/κύριοι. Με αφορμή την κατηγορία ενάντια στον Υπουργό Υγείας για εύνοια στις πολυεθνικές εταιρίες φαρμάκων, το οποίο αν κάπως προκύπτει και αληθεύει είναι έγκλημα, θα ήθελα να σταθούμε στο διαχωρισμό εγχώρια-εισαγόμενα προϊόντα και εταιρίες.

Κατ'αρχήν η ελληνική παραγωγή αδιαμφισβήτητα βοηθά το ΑΕΠ, την ανεργία, τις εξαγωγές (συνδέεται με το ΑΕΠ), την ανάπτυξη, τη διαμόρφωση κουλτούρας γιατί παραγωγή δεν είναι μόνο οι τομάτες μα και πχ ο κινηματογράφος, την κοινωνική συνοχή μας και άλλα πολλά καλά. Όμως όμως όμως ..... δεν είναι κατ' ανάγκη βέλτιστο για την οικονομία να καταναλώνονται εγχώρια προϊόντα από ότι εισαγόμενα πάντοτε. Εξηγούμαι αμέσως.
Το ισοζύγιο μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης δύναται σε κάποια προϊόντα να είναι θετικό και σε κάποια άλλα αρνητικό. Στην περίπτωση που είναι θετικό και η σχέση κόστους ποιότητας ανταγωνιστική, τότε προχωράμε στο θέμα "εξαγωγές". Οργανώνεις τις μεταφορές σου, κάνεις όνομα, κάνεις συνεταιρισμούς, έχεις το προϊόν, εξάγεις. Αν είναι αρνητικό τότε εισάγεις από έναν αντίστοιχο που κάνει ως εσύ παραπάνω. Όλο αυτό το ισοζύγιο όσο θετικότερο είναι τόσο το καλύτερο; Λάθος. Με τη λογική αυτή κινδυνεύεις να βρεθείς με τις λεμονιές γεμάτες άκοπα λεμόνια, όπως ήδη έχεις, και με την ελληνική βιομηχανία γεμάτη απούλητο στοκ. Χρειάζεται ισορροπία όπως όλα άλλωστε στη ζωή, σωστά; Οπότε οι κινήσεις πρέπει να είναι τέτοιες, ώστε να καλύπτεις οριακά μια ζήτηση που υπάρχει είτε τυχαία είτε επειδή τη δημιούργησες. Αν για παράδειγμα διαφημίσεις τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου για έναν χρόνο στις ΗΠΑ και 10πλασιάσεις την ανάγκη για ελαιόλαδο πρέπει να είσαι έτοιμος γιατί οι Ιταλοί καραδωκούν να καρπωθούν τη διαφήμισή σου. Πάντως δέξου ότι το τούρκικο λεμόνι το καταναλώνει ο Έλληνας και το ελληνικό λεμόνι ο Γερμανός. Κι αν σ' αρέσει. Αλλιώς ζήσε με τα λεμόνια σου, το λάδι σου, τη φέτα σου, χωρίς μοντέρνο κινητό και λαπτοπ. Αν το δεχτείς είσαι πρώτος μάγκας και πρώτος θα σου σφίξω το χέρι. Αν θες i-phone 5s όμως σκάσε και φάε τούρκικο λεμόνι και μην γκρινιάζεις που στην Κορινθία είναι πάνω στα δέντρα τα λεμόνια.
Εισχωρώντας στα εταιρικά ενδότερα να τονίσουμε και το σημαντικότερο Έλληνα γεννημένε δημόσιε υπάλληλε και επαναστάτη του καφενείου (απευθύνομαι σε όσους κατ' ανάγκη άκριτα "προτιμούν τα ελληνικά προϊόντα") : 

Προτιμάς μια πολυεθνική που απασχολεί 100 Έλληνες και πληρώνει εφορία και μισθούς στην ώρα τους..... ή μια ελληνική εταιρία που έχει κακοπληρωμένους 'Ελληνες, μερικούς "μαύρους" κατά διαστήματα, απειλεί τους εργαζόμενους κάθε τρεις και λίγο και φεσώνει το δημόσιο (δηλαδή όλους μας) στην πρώτη ευκαιρία;
Θέλω να σε εκπλήξω μιας και δεν το γνωρίζεις ότι ο κανόνας έχει ως αναφέρεται παραπάνω. Μάλλον το γνωρίζεις. Άρα πως ωφελείς την Ελλάδα όταν αγοράζεις ελληνικά προϊόντα; Θα ωφελούσες την Ελλάδα αν με κάθε αγορά σου οπουδήποτε ζητούσες την τελευταία μισθοδοσία των εργαζομένων. Αν είναι απλήρωτοι μην αγοράσεις. Ή ακόμη αν ζητούσες φορολογική ενημερότητα. Τι να πω; Πάντως σίγουρα δεν είναι κριτήριο αγάπης προς την πατρίδα το "ελληνικό προϊόν", αλλά το σωστό προϊόν. Από τον τρόπο παραγωγής, μέχρι τα υλικά και τον έμπορό του.

Arrivederci


 γιάννης γ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου